top of page

"Kijken - Het eerste woord dat ik
leerde lezen, schrijven en begrijpen"

Kijken en zien. Observeren, waarnemen en ervan leren. En het dan proberen te begrijpen. Daar beleef ik veel plezier aan en ervaar het als een van de rijkdommen in mijn leven. Een rijkdom die ik graag deel met anderen die daarvoor openstaan. 

Father studying proudly his son
A son looking at his proud father
Father and son having fun striking a pose

Dit doe ik door op mijn beurt te laten zien wat er te zien is als je maar kijkt. Door het stimuleren van vragen te stellen en zelf mee te doen in de zoektocht naar antwoorden. En dan ook nog antwoorden kritisch te bevragen. 

 

Kennisoverdracht in hoe kennis te verwerven en vaardigheden te ontwikkelen. Deze te verwerken en om te zetten in bruikbaar resultaat. En hoe iets te verwoorden en in beeld te brengen voor journalistieke en zakelijke doeleinden of als vrije expressievorm. 

 

Met aandacht voor het individu en de intrinsieke motivatie. Met aandacht voor de ontwikkeling van de basisvaardigheden zoals rekenen, begrijpend lezen, schrijven en handschriftontwikkeling. Met waardering voor zorg van materiaal en gereedschap.

(tekst gaat onder afbeelding verder)

Father and son portraying James Bond
Father and son done shooting, 'Now what?'
Father and son shooting, got eachothers back

Maar ook met aandacht voor de verbreding en verdieping van de algemene kennisontwikkeling. Geschiedenis, aardrijkskunde, burgerschap en de context van alles in relatie tot de persoonlijke belevingswereld. 

 

Bovenal met zorg voor de zelfwaardering en het vertrouwen in het eigen kunnen. Leren kijken naar wat er te zien is en hier over leren na te denken. Daarmee bij te dragen aan zelfredzaam- en zelfstandigheid. 

“Op geen enkel gebied van menselijke werkzaamheid is talent en gave van zo beslissende betekenis als op dat van de opvoeding. Slechts de begaafde opvoeder, d.w.z. de in het opvoeden begaafde, zal in ieder mensenkind het onbeschrijfelijke wonder van het mens zijn eerbiedigen en beschermen. De eerbied voor de mens is het begin en het einde van alle opvoeding.” - Johannes Itten.

"Aandacht is de puurste vorm van gulheid," schreef Simone Weis, een Franse filosofe.

 

Geef een leerling een kwartje, zorg met aanwezige aandacht ervoor dat het valt. En laat de kinderen uitvliegen, hun weide wereld in. 

 

Meester Auke.

bottom of page